<scripttype="text/javascript"><!
google_ad_client="capub8653612204768718";
/固定1/
google_ad_slot="8129891797";
google_ad_h=300;
google_ad_height=250;
//>
</script>
<scripttype="text/javascript"
src="//pagead2.googlesyndication.com/pagead/show_ads.js">
</script>
<scripttype="text/javascript"><!
google_ad_client="capub8653612204768718";
/固定2/
google_ad_slot="1783975298";
google_ad_h=300;
google_ad_height=250;
//>
</script>
<scripttype="text/javascript"
src="//pagead2.googlesyndication.com/pagead/show_ads.js">
</script>
<scripttype="text/javascript"><!
google_ad_client="capub8653612204768718";
/固定3/
google_ad_slot="2298270175";
google_ad_h=300;
google_ad_height=250;
//>
</script>
<scripttype="text/javascript"
src="//pagead2.googlesyndication.com/pagead/show_ads.js">
</script>
其实唐心这个人本性并不坏,要不然也不会在听说了余傲的事后就巴巴得跑来要为民除害了,所以在看到叶飞一脸不爽得从帐蓬里出来时,心中还是有些歉意的,可是叶飞的那一声呵斥却是激起了她大小姐的傲气,而叶飞也因为一开始对她的印象就不好,也没有往深处想,结果就越说越僵,完全违背了她的来意。
见唐心不说话了,叶飞也懒得再理她,对着唐玉微微笑了笑道:“小玉,要不要进来坐会儿?”
唐玉上前一步拉住唐心的手,有些焦急得说道:“小姐,叶大哥,你们都别生气呀,叶大哥,其实今天我们来,是为了……”
“要你多嘴!?”唐心正在气头上,心里恨不得狠狠得打叶飞一顿,哪里肯承认自己自己原本是来找他为那些百姓表示感谢的意图,因此急忙打断了唐玉的话,同时小手用力一挥,一下将唐玉摔了出去。